Agnostic

எங்கள் கல்லூரியில் கேண்டீன் வைத்திருந்த பெரியசாமி அண்ணனை எல்லாருக்கும்
பிடிக்கும் மிகவும் மென்மையானவர். கடவுள் மறுப்பு கொள்கைகளில் மிகவும்
தீவிரமானவர். திராவிட கழகத்தில் தன்னை இளம் வயது முதலே இணைத்துக்
கொண்டவர். அருமையான பேச்சாளர் கல்லூரி முடிந்து அவரிடம் சிறிது நேரம்
அவரிடம் பேசியிருந்து விட்டு செல்வது வழக்கம். எதைப் பற்றி வேண்டுமானாலும்
அவரிடம் பேசலாம் அவரின் கருத்துக்களை தெளிவாக எடுத்து பேசுவார் ஆனால்
திணிப்பு என்பது இருக்காது. கடவுள் நம்பிக்கை சிறிதும் இல்லாதவராக இருந்தாலும்
அவரின் குடும்பத்தில் அனைவரும் கடவுள் நம்பிக்கை உள்ளவர்கள்.

ஆறாவது வகுப்பு படிக்கும் அவரின் மகள் விடுமுறை நாட்களில் கேண்டீனில் வந்து
அமர்ந்து கொண்டு சிறு சிறு வேலைகள் செய்வாள். அக்கவுண்ட் நோட்டில் அன்றைய
தேதியை எழுதிவிட்டு பிள்ளையார் சுழியை போடுவது அவளின் வழக்கம். ஏனோ
அன்று மறந்து விட்டது அந்த பிள்ளை. "தேன்மொழி பிள்ளையார் சுழி போட
மறந்துட்ட பாரும்மா" என்றார் மகளிடம். அப்பெண்ணும் சிரித்துக்கொண்டே
பிள்ளையார் சுழி போட்டுவிட்டு போடாத பக்கங்களுக்கு சேர்த்து போட
துவங்கினாள்.

இதை பார்த்துக் கொண்டிருந்த நான் கேட்டேன். என்னங்க நீங்களோ கடவுளை
நம்பாத ஆளு. நீங்களே இது மாதிரி எழுத சொல்றிங்களேன்னு கேட்டேன். அவர்
சொன்னார் எனக்கு கடவுள் நம்பிக்கை இல்லதான் இதை என் அனுபவத்தில்
நானாக கற்றுக் கொண்டது. அதே போல அவளுக்கும் கடவுள் என்ற ஒருவர்
இல்லை என்று புரிந்து கொள்ளும் பக்குவம் வந்தால் புரிந்து கொள்ளட்டும்.
நானாக எதையும் சொல்லித் தருவதில் விருப்பமில்லை. அதுவுமில்லாமல் என்
கொள்கைகளை அவளுக்கு திணிப்பது போலாகும். அவளாக உணர்ந்து கொள்ள
வேண்டும். பெரியாரே ஒரு காலத்தில் தீவிர ஆன்மீகவாதியாக இருந்து
நாத்திகத்திற்கு மாறியவர்தான். அவளின் நம்பிக்கைகள்அவளுக்கு, என் நம்பிக்கைகள்
எனக்கு.

"தெளிவாக வந்தது பதில் அவரிடம். சிரித்துக் கொண்டே காபியை அருந்திவிட்டு
கணக்கு சொலிவிட்டு நகர்ந்தேன்.

என் வீட்டு அருகினில் வெற்றிலை தோட்டம் வைத்திருந்த பெரியவர் ஒருவர்
இருந்தார். சுதந்திர போராட்டத்தில் பங்கு கொண்டவர். வயது 80 க்கு மேல்
இருக்கும். ஆனால் அவரின் வேலைகள் அனைத்தையும் அவரே செய்து
கொள்வார். பிறரிடம் எதையும் எதிர்பார்க்காமல் இருக்க வேண்டும் என்ற
கொள்கையில் கடைசி வரை இருந்தார்.தனது சொத்துக்களை மகன்,மகள்களுக்கு
கொடுத்துவிட்டு தனக்கென்று காணி நிலத்தை மட்டும் வைத்துக் கொண்டு அதில்
வெற்றிலை தோட்டம் போட்டிருந்தார். எந்த தீய பழக்கங்களும் இல்லாதவர்.
மிகவும் எளிமையாக இருப்பார். முக்கியமாக கடவுள் நம்பிக்கை இல்லாதவர்.
எங்கள் பகுதி திராவிட கழகத்தில் முக்கிய பங்கு வகிப்பவர். கோயில் பக்கம்
கூட ஒதுங்கியதில்லை. அவரின் வாரிசுகள் இதனாலேயே இவரை வெறுத்து
ஒதுக்கிவிட்டனர். ஆனால் அதைப்பற்றியெல்லாம் கவலையே பட்டதில்லை.
தோட்டத்தில் வேலை செய்துகொண்டே அவரிடம் நிறைய பேசுவேன்.

பொங்கல், தீபாவளி, அமாவாசை தினங்களில் படையலுக்கு தேவையான இலை,
பூ, பழம், கீரை, வெற்றிலை போன்றவைகளை பக்கத்தில் இருக்கும் வீடுகளுக்கு
இலவசமாகவே தருவார். முக்கியமாக எங்கள் வீட்டுக்கு தவறாமல் அதிகாலை
அல்லது முதல் நாளே வீடு தேடி வந்து கொடுப்பார். அவர் பெயர் எனக்கு
தெரியாது அனைவரும் கருப்பு தாத்தா என்றே அழைப்பர். எனக்கு விவரம்
தெரிந்து மேல்சட்டை அணிந்ததில்லை. ஒருமுறை தேர்தலில் ஓட்டு போடும்போது
பின்வரிசையில் நின்றிருந்தார் அப்போது மட்டும் சட்டை அணிந்து வந்திருந்தார்.
மற்ற சமயங்களில் மேல்துண்டு மற்றும் வேட்டி மட்டுமே. தினமும் இரவு எட்டு
மணிக்கு செய்திகள் பார்க்க தவறாமல் வந்து விடுவார். செய்தி முடிந்த பின்னர்
திண்ணையில் அமர்ந்து தன் கருத்துக்களை சொல்வார். அவரின் பேச்சை நாள்
முழுவதும் கேட்டுக்கொண்டே இருக்கலாம். திறமையான பேச்சாளர். சுதந்திரத்தில்
ஈடுபட்ட காலத்தில் நடந்த சம்பவங்களை அடிக்கடி கேட்பேன் அவரும்
சளைக்காமல் சொல்வார்.

தினமும் அதிகாலையில் எழுந்து தோட்டத்திற்கு சென்று மோட்டாரில் குளித்து
செம்பருத்தி பூக்களை பறித்து வந்து பூஜையறையில் உள்ள பத்துக்கும் மேற்பட்ட
படங்களுக்கு இட்டு சாமி கும்பிடுவார் என் அப்பா. ஒருநாளும் என்னை சாமி
கும்பிட வற்புறுத்தியதில்லை. பூஜையை முடித்து மணி ஆட்டும்போது மட்டும்
ஓடிபோய் திருநீறு இட்டுக்கொள்வேன். இன்று நேற்றல்ல அவரின் சிறுவயது முதலே
சாமி கும்பிடும் வழக்கம் உள்ளவர் ஆனால் ஒருநாளும் என்னை சாமி
கும்பிட வற்புறுத்தியதில்லை. நீங்கல்லாம் நல்லா இருக்கணும்னுதாண்டா அவர்
தினமும் சாமிகிட்ட வேண்டிக்கிறாரு திருநீறாச்சும் போய் வாங்கிக்கோங்கடான்னு
அம்மா அடிக்கடி சொல்வாங்க. நானும் மறுக்காமல் செய்துவிடுவேன்.

ஆனால் தமிழ்மணத்தில் அப்படி அல்ல. தினந்தோறும் நடக்கும் கூத்துக்களை
பார்த்து வேதனைப்பட மட்டுமே முடிகிறது. என்னைப் பொருத்த வரை அவரவர்
நம்பிக்கை அவருக்கு. யாரும் யாரையும் மாற்றிவிட முடியாது. என் வாழ்வில்
நான் கண்ட நாத்திகவாதிகளும் சரி, ஆத்திகவாதிகளும் சரி எந்த நேரத்திலும்
யாரையும் நோகடித்ததில்லை வீண் வாக்குவாதங்களில் இறங்கியதில்லை. நான்
சொல்வதுதான் சரி, கடவுள் என்பது கல், கடவுளை கும்பிடுபன் முட்டாள்,
கும்பிடாதவன் பகுத்தறிவாளன் என்று அவர்களும். கடவுளை கும்பிடாதவர்கள்
கெட்டவர்கள் என்று இவர்களும் சொல்லி கேள்விப்பட்டதே இல்லை.

இங்கு அப்படியல்ல தினந்தோறும் ஏதாவது ஒரு சண்டை நடந்து கொண்டுதான்
இருக்கிறது. முருகக்கடவுள் காமக்கடவுள் என்று சமீபத்திய பிரச்சினை.
அவரவர் பிரச்சினைகளை பார்க்கவே நேரமில்லாத இந்த உலகத்தில் கடவுளின்
இருப்பை கேலிக்குள்ளாக்கும் இது போன்ற விவாதங்கள் தேவையே இல்லை
என்பது என் கருத்து. யாருடைய கருத்தையும் யாரும் ஏற்றுக்கொள்ள தயாராக
இல்லாத போது விவாதங்கள் நடத்துவதில் எந்த பிரயோஜனமும் இருப்பதாக
தெரியவில்லை.

எனக்கும் கடவுள் நம்பிக்கை இல்லன்னு அர்த்தம் கிடையாது பிறந்தநாளின் போது
மறக்காமல் கோயிலுக்கு செல்வது வழக்கம் அதுவும் அம்மாவின் ஆசைக்காக.
மத்தபடி என்றைக்கும் கடவுள் இல்லைன்னு நினைச்சது கிடையாது அதுக்காக
தினமும் சாமி கும்பிடணும், கோயிலுக்கு போகணும்னு நினைச்சதும் இல்லை.
அவரை போய் பார்க்கணும்னு தோன்றியதில்லை. நிஜத்துல அவரை போய்
ஏன் பார்க்கணும், பார்க்கலைன்னாலும் ஒண்ணும் ஆகப்போறது இல்ல.
அப்புறம் எதுக்கு பார்க்கணும்?. அவர்பாட்டுக்கு அவர் வேலையை செய்கிறார்.
நான் பாட்டுக்கு என் வேலையை செய்கிறேன். கடவுள் என் வருகையை
எதிர்பார்த்திருக்கவில்லை என்று என்னால் கண்டிப்பாக நம்ப முடியும். ஒருவேளை
என்னால் தாங்க முடியாத ஒரு சோகமோ, கஷ்டமோ வந்தால் அவரிடம்
போகலாம். பெரியார் கூட ஒரு காலத்தில் ஆன்மீகவாதியாக இருந்து பின்
நாத்திகவாதியாக மாறினவர்தான். அவர் நாத்திகவாதி ஆவதற்கும் அவகாசம்
தேவைப்பட்டது. நான் இன்னும் ஆன்மீகவாதியாகவே இல்லை.

தெளிவான முடிவுக்கு வரமுடியவில்லை என்பதுதான் நிஜம். கடவுள் நம்பிக்கையும்
இல்லாமல், கடவுள் மறுப்புக்கொள்கையிலும் இல்லாமல் ஒரு பிரிவு இருக்கிறார்கள்.
Agnostic என்பதுதான் அது. கடவுள் இருக்கிறாரா இல்லையா என்று முடிவெடுக்க
முடியாத ஒரு நிலைதான் Agnostic. ஒருவேளை அந்த கூட்டத்தை சேர்ந்தவனாக
இருப்பேன் போல.

ஆன்மீகத்தை பத்தி நட்சத்திர வாரத்தில் எழுதியே ஆகணும்னு தோணுச்சி.
அதனால்தான் இதை எழுதுகிறேன். இது முழுக்க முழுக்க என்னுடைய நிலைதான்
யாருடைய நம்பிக்கைகளையோ பாதிப்பது போல் இருந்தால் மன்னிப்பு கேட்டுக்
கொள்கிறேன்.

அன்புடன்
தம்பி